Geboorteverhaal Jurian
Op donderdag 9 september hebben aanstaande papa en mama, Jeroen & Lilian, in de ochtend een afspraak in het ziekenhuis. Lilian is exact 41 weken zwanger vandaag en tijdens de controleafspraak wordt er een ctg gemaakt en bespreken ze de mogelijkheid van een inleiding. Er wordt al 1 a 2 cm geconstateerd en de verloskundige besluit haar meteen te strippen. Als de baby er maandag nog niet is plaatsen ze een ballonnetje en is dinsdag de inleiding. Weer naar huis en afwachten maar.
Rond16:15 uur krijg ik een belletje van Jeroen. Hij is van zijn werk naar huis gekomen omdat Lilian toch wel echt flinke weeën blijkt te hebben. Ze besluiten de verloskundige te bellen,
ze komt rond 17:00 uur checken. Voor mij het is een rit van 1,5 uur maar omdat de spits net begonnen is geeft de navigatie al ruim 2 uur aan. Normaal wacht ik op de bevindingen van de verloskundige en bepaal ik dan of ik al in de auto sping, maar dit risico is mij toch te groot.
Ik pak mijn spullen en stap om 16:45 uur in de auto.
Na een uurtje belt Jeroen weer. Flinke heftige weeën, 2 cm. De verloskundige komt om 19:30 uur terug en dan zullen ze waarschijnlijk naar het ziekenhuis gaan waar ze wil bevallen. Ik ben blij dat ik al ben gaan rijden en kom om 18:45 in het ziekenhuis aan. Ik eet even een broodje en wacht ondertussen af. Na een klein uurtje laat Jeroen weten dat ze op 5 cm zit en ze komen naar het ziekenhuis, niet veel later arriveren ze op de afdeling verloskunde.
Het is druk op de afdeling en we wachten even in de koffiekamer. Lilian kan tussen de weeën nog wat kletsen maar heeft het zichbaar zwaar als er weer eentje komt. Gelukkig is er snel een kamer beschikbaar en kunnen we door.
Lilian wilt het liefste staan en vangt de weeën al wiegend op met haar handen en hoofd leunend op het aanrechtblad op de kamer. Jeroen support haar waar kan. Om 21:00 uur wordt de ontsluiting nog even gecheckt, 6cm. De vliezen breken nu ook en de baby blijkt in het vruchtwater gepoept te hebben. Haar eigen verloskundige die de bevalling zou begeleiden moet het nu helaas over geven aan het ziekenhuis. Ze blijft nog wel even omdat het behoorlijk druk is op de afdeling.
Lilian heeft het echt heel zwaar en de weeën razen in rap tempo door haar lijf. Rond 22:00 uur geeft ze aan echt niet meer te kunnen. Haar eigen verloskunidge is nog aanwezig en zegt dat ze het geweldig doet en alles goed vorderd. Ze zit op 7 cm. Ze mag pijnstilling, de keuze is aan haar. Stoer als ze is besluit ze door te willen zetten. Er wordt besloten om om 22:45 uur een beslissing te maken of ze een ruggenprik wil.
Inmiddels ligt Lilian al een tijdje in bed en wisselt af van haar rechter op haar linker zij op advies van de verloskundige. Tegen 22:45 moet de knoop worden doorgehakt. Ze zit nog op ruim 7cm en de weeën zijn zo heftig dat ze na veel wikken en wegen toch voor de ruggenprik gaat. Alles wordt in gang gezet. Haar eigen verloskundige gaat naar huis en het ziekenhuis neemt het over.
Om 23:30 uur gaat de ruggenprik er in en krijgt Lilian eindelijk even wat ademruimte.
Ze voelt even niets meer behalve wat druk van de baby die diep in haar bekken duwt. Ze kan weer een beetje kletsen en probeert wat uit te rusten. Na 2 uur zakken de weeën wat af en wordt er besloten wat weeënopwekkers toe te dienen om te zorgen dat de vordering wel mooi door blijft gaan.
Rond 03:30 uur is er 10 cm ontsluiting en Lilian heeft inmiddels flinke persweeën en mag nu elke keer wat mee gaan persen. Na 45 minuten is ze er bijna. Het hoofdje staat en ik kan er prachtige beelden van maken. Nog 1 keer persen en om 04:16 wordt er een prachtig jongetje geboren. “Zei ik toch!" riep de kersverse papa die al die tijd al een voorgevoel had dat het een jongetje zou zijn. Hij laat zich mooi horen en wordt met een huiltje op Lilian haar borst gelegd. Vrijwel direct komt de placenta er al achter aan. De jongen krijgt de naam Jurian. Na enkele minuten verdwijnt zijn roze kleurtje en wordt hij erg wit. Ze besluiten papa snel de navelstreng door te laten knippen zodat ze hem even kunnen nakijken.
Het vermoeden is dat het bloed te snel terug de plancenta in is gelopen. Hij adement netjes zelf en doet verder alles prima. Maar hij moet hard werken door het bloed te kort. Hij wordt op een andere kamer even helemaal nagekeken. Ze besluiten dat hij een bloedtransfusie nodig heeft. Jeroen blijft bij Jurian en Lilian wordt ondertussen geholpen door de verpleegkundigen. Ik maak nog wat foto's van Jurian en gelukkig gaat alles verder heel goed.
Het is inmiddels bijna 06:00 uur als ik bij Lilian ben die haar ouders gaat bellen met het nieuws dat ze opa en oma zijn geworden. Ook Jeroen belt zijn ouders.
Jurian krijgt intussen de transfusie en Lilian en Jeroen kunnen even bijkomen van alles.
Ik pak mijn spulletjes en dan is het tijd om afscheid te gaan nemen.
Het was best spannend, een bevalling aannemen op zo'n afstand. Maar het is gelukt! Ik kon alles vastleggen en de wereld is een prachtig jongetje rijker!
Lieve Jeroen en Lilian,
Ik wens jullie onwijs veel liefde en geluk toe
met jullie prachtige Zoon.
Jurian Lensink
09-09-2022
04:16 uur
3465 gram
