Geboorteverhaal Nomi

 

Het is zaterdag 3 juli als Claudia in het ziekenhuis is om opnieuw haar bloeddruk te laten controleren. Ze is dan 38 weken en 3 dagen. De baby doet het goed, maar de bloeddruk van mama blijft te hoog. Bij de vorige zwangerschap verliep het precies zo en werd het een inleiding met op het einde nog een spoedkeizersnede. Om dit deze keer te voorkomen wordt er besloten de volgende dag een keizersnede te plannen.

 

Het is zondagochtend 4 juli 07:45 en ik stap uit mijn auto bij het Isala ziekenhuis in Zwolle. We weten allemaal niet wanneer vandaag de keizersnede plaats zal vinden. Ze staan op de spoedlijst maar daar kan altijd nog iets tussen komen dus we besloten dat ik er gewoon vanaf 8 uur zou zijn en dan zien we wel!

 

Op de kamer aangekomen tref ik Claudia op bed aan en Rick in een lekkere luie stoel. Het stapeltje kleertjes voor de baby ligt al klaar. Vandaag zal hun dochtertje dan eindelijk geboren worden. De CTG wordt aangesloten en we horen het hartje mooi kloppen. We vullen de tijd met kletsen, ik maak wat foto's en ik doe een poging de naam te raden maar ter vergeefs!

 

Na een tijdje komt de verpleegkundige alvast een infuus prikken. Iets waar Claudia erg tegenop ziet.

Ik ga even een rondje wandelen en geeft ze even de ruimte. Ik haal een broodje ei uit een automaat omdat het restaurant nog dicht zit. Als ik terug kom blijkt dat het prikken niet gelukt is na 2 pogingen. Er wordt een ervaren prikker opgeroepen en ook zij krijgt het na 2 pogingen niet voor elkaar. Arme Claudia vind dit al zo vreselijk en nu heeft ze al 4 prikken gehad. Ze besluiten het de anesthesist te laten doen welke ook aanwezig zal zijn bij de keizersnede.

 

Een oudere manlijke anesthesist komt binnen en vraagt of ze eigenlijk wel bloed heeft. Doktersgrapjes... Claudia staat inmiddels stijf van de spanning en is blij als de beste man dan eindelijk een infuus heeft geprikt. Chapeau, in 1 keer raak!

 

En dan ineens gaat het snel en mogen we om 11:00 uur richting de O.K.!

Yes, mijn werk kan nu echt beginnen.

Papa Rick en ik worden in blauwe pakjes gehesen en Claudia gaat de O.K. op voor de ruggenprik.

Via een klein rond raampje kunnen ze elkaar blijven zien.

 

Als alles klaar is voor de operatie mogen we erbij komen. Papa wordt op een krukje bij het hoofdeinde gezet en ik krijg een mooi opstapje en kan alles prachtig vastleggen vanaf het voeteneinde.

Na enige tijd opereren komt dan de mooie ronde "bal" tevoorschijn, de baarmoeder. Een aantal minuten later zie ik een navelstreng verschijnen en enkele seconde daarna om 11:58 uur wordt er een prachtig meisje geboren! Ze krijgt de naam Nomi.

Ze wordt heel rustig geboren en daarna in de lucht gehouden door de arts.

​

Nomi wordt meegenomen naar het kamertje ernaast en nagekeken door de kinderarts. Trotse papa Rick houdt haar handje vast en is helemaal in de wolken, ik mag alles vastleggen. Helemaal goedgekeurd wordt Nomi warm ingewikkeld in bubbeltjes folie en doeken om haar op temperatuur te houden.

 

Rick mag eindelijk zijn meisje vasthouden en meenemen naar mama. Ze wordt lekker dicht bij haar moeder neergelegd en ze kunnen elkaar nu fijn bewonderen terwijl de artsen de wond hechten.

 

Op de uitslaapkamer krijgen we alle 3 een ijsje aangeboden, en dat is best lekker nadat je een hele tijd in een kamertje met 25 graden hebt gestaan! Al snel mogen we terug naar de kraamafdeling.

 

Terug op de kamer kunnen we uitgebreid foto's maken en heeft de verpleegkundige ook de placenta mee zodat we die ook mooi kunnen vastleggen. Nomi mag proberen de borst te pakken en krijgt haar eerste voeding.

 

Daarna mag Rick zijn dochtertje aan gaan kleden, het is weer even wennen die inimini vingertjes en teentje die door maatje 50 geworsteld moeten worden.

 

Als Nomi lekker warm aangekleed en ingewikkeld bij mama ligt beginnen ze aan hun bel rondje. Helaas zijn de regels m.b.t. corona nog steeds niet helemaal weg. Er mag maar 1 iemand op bezoek dus wordt de familie 1 voor 1 met FaceTime gebeld.

 

Ik leg alle reacties vast en ook dit heeft toch wel weer wat moois op deze manier.

Er klinken vele " ahhhh en ohhh's" en er vloeien tranen.

 

Ondertussen eet ik een lekker beschuitje roze muisjes. Alles is prachtig vastgelegd en nu is het tijd papa en mama lekker samen verder te laten genieten van hun meisje. Pas vanaf 18:00 zal het bezoek mogen komen en kan grote broer Jesse zijn zusje ontmoeten. Helaas mag ik dit niet vastleggen omdat we dan dus met te veel personen zijn.

 

Om 15:00 uur stap ik weer super voldaan en tevreden  in de auto met een geheugenkaartje vol prachtige foto's, het is elke keer weer zo magisch om mee te mogen maken.

 

Lieve Rick en Claudia ik wens jullie heel veel liefde en geluk met jullie dochtertje Nomi.

 

Nomi Buitenhuis

4 juli 2021

11:58 uur

3440 gram